Puzzels

Hoe dat ik mij voel na een totale overgave aan een alter.
KUT.
Ik moet puzzelen om alles samen te leggen, en terug alles op orde te krijgen.
Ik weet het nu.
Vroeger had ik ook zwarte gaten in mijn beleving, maar wist ik niet van waar het kwam. Of ze waren niet zo frequent.
Ik had stemmetjes en ik was in die periodes stil of zag niemand.
Sinds mijn trauma herbeleving zijn er meerdere en langere periodes dat ik afwezig ben en verlies tegen mijn alters. Maar stilletjes krijg ik er vat op, kan ik ze op andere ideeën brengen. 
Deze week is het mislukt, ik heb last van een serieus negatieve alter.
Die alter wil mij gewoon weg. Eigenlijk willen ze mij vermoorden, en ook ongelukkig maken.
Het is geen frequente alter maar wel eentje die in mij zit die iedereen, zelfs de positieve alters countert.
Hij en nog eentje zorgen steeds voor de domme beslissingen, het zijn zelfs geen alters die gelinkt zijn aan een persoon of beleving. Maar zijn wel krachtig.
Ze beheersen mij sinds een paar jaar als het slecht gaat of als er een zware trauma herbeleving plaats vind.
Ik weet nog steeds niet goed hoe ik deze twee onder controle kan krijgen, ze hebben ook geen nut, dus kan ik ze ook niet gebruiken in positieve zin.
Ik ben door deze paljassen al veel verloren, ook omdat ik voor mijn diagnose totaal niet wist hoe er met om te gaan.
Het is voor mij ook nog dagelijks leren omgaan met.
De positieve alters omarm ik of gebruik ik tegen de zware alters, ik laat ze dan zelf bovenkomen.
Mijn diagnose is er laat gekomen, dus ik heb een gans leven achter de rug zonder te beseffen wat er aan de hand was.
Ik heb daardoor mensen onbewust pijn gedaan.
En dat is KUT.
Wat leg je uit als je iets niet meer weet.
Je kunt je zelfs niet voorstellen hoe dikwijls ik met tranen in mijn ogen heb verteld dat ik van niks wist of dat niet gezegd had.
Nu had ik zelfs een letterlijke periode herbeleving er bovenop.
De strijd tussen alters die het overnemen, en eentje zit in de periode voor mijn herbeleving.
Dus ik ben op zoek gegaan naar mijn ex-vriendin en vertelde over haar en haar kinderen. En hoe alles ging geregeld worden. Enz.
Het lijkt allemaal simpel maar het zat serieus fout.
In ieder geval weet ik nu zeker dat IK mijn vriendin steeds en nog steeds graag gezien heb.
En hoop ik oprecht dat ze gelukkig is zonder ONS.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Den draad

even kwijt zijn in je leven. Het is wat als je weer weken van zijn kwijt bent en toch weer antwoorden moet geven op dingen die je zei of deed in het dagelijks leven. Uiteindelijk valt alles wel weer op zijn plaats en zijn er geen katjes verdronken. Maar het blijft toch een onaangename bijwerking van Dis, een onzichtbare ziekte die ik nooit echt zal uitgelegd krijgen aan andere personen of hoe ik dat beleef. Maar zoals een dichte vriend zei, beter één persoon met meer dan 15 vriendelijke persoonlijkheden in zich dan 1 onnozelaar of onnozele geit die je de kast opjaagt door hun gedrag of manier van zijn. Uiteindelijk komt dan alles bij ons wel weer op zijn plaats al vinden velen de wissels in denken en gedrag nogal eens wereldvreemd.
Meer lezen

met teveel

We zijn nog steeds met teveel... Persoonlijkheden, persoontje... En nog steeds boks ik als persoon tegen die persoontjes en bepalen ze mijn leven en dat van mijn omgeving. Ze hebben nu weer gezorgd dat ik mijn werk kwijt ben, ok de sfeer was niet goed meer, en dat dit redelijk impulsief werd opgelost. We trokken even Europa door met de auto. Tegen dat ik het zelf door had en weer mezelf werd zat ik al in Spanje met de auto, en was ik mijn werk kwijt. Ik weet dat het voor velen ongelooflijk ongeloofwaardig blijft, en iets om belachelijk te maken of zich druk in te maken. Maar als je ergens op hotel onder een andere naam staat, dan weet je dat je even niet jezelf was. Vanaf 4 november heb ik een nieuwe job, en kan ik hopelijk een paar jaar zonder triggers leven en ook mijn job, relaties eventueel enz behouden zonder dat iemand van de andere persoontjes er mee moeit. Dissociatie het blijft toch een ongezellig ding.
Meer lezen

laat mij gerust

Ik heb een alter die als zij verschijnt, mijn dochter beschouwt als haar beste vriendin. Is dat raar? Nee. Er zijn duizenden ouders die hun kinderen beschouwen als beste vriend of vriendin. Doe ik daar iets verkeerd mee, nee. Mijn dochter heeft er geen last van, ze heeft dit ook snel door en zegt zelfs dat het wel eens leuk is. Soms denkt een alter dat ik nog een café of een winkel heb en kom ik uit op voorbereidingen voor deze zaken. Is dat erg? Nee.  Soms vertrek ik zo maar ergens naartoe. Weet de betreffende alter wat hij of zij doet, ja. Weet ik het, nee. Is dat erg? Nee. Tegen sommige mensen komt die alter tevoorschijn, bij anderen een andere. Is dat erg? Nee. Soms wordt een alter boos over een gebeurtenis. Is dat erg? Nee. Soms zal je het wel verdiend hebben dat ze boos zijn. Is het voor iemand lastig dat ik met alters moet leven, ja, maar enkel voor mij. Niemand heeft er echt last van, enkel ik. Dus echt laat me gerust als je de niet in gelooft. Ook al heb ik officiële diagn...
Meer lezen