Stubru en onzichtbare ziektes...
fantastisch toch wat ze doen! Toch?
Bwa.
Wat gaat het helpen, veel, behalve bij mensen waarbij de aandoening in mensen hun ogen te absurd is voor woorden.
Zo had ik vorige week een aanvaring met een arts, waarbij dan zelfs mijn behandelend psychiater een begeleidende brief had meegegeven met de uitleg over mijn aandoening.
Maar blijkbaar hadden we te maken met de zoveelste idioot die de termen "iedereen heeft tegenwoordig iets" en sinds Corona is iedereen van het padje gebruikte.
Dit is ook wat mij zowel onder euhm "vrienden" of "kennissen" te beurt valt. Het valt niet op dus is het verzonnen. Ook al zeggen mijn onmiddellijke naasten andere dingen. Dat heeft geen belang. Sinds 2019 heb ik nu de diagnose dissociatieve persoonlijkheid en al de andere rimram er bij.
Maar wat baat het als enkel mensen die het tegendeel beweren de bovenhand halen, daar gaat geen enkele actie iets aan kunnen veranderen. Ik ga als ik mezelf kenbaar maak of meer naar buiten komt het mezelf enkel maar meer moeilijk maken.
Ik verdwijn stilletjes overal, want elke stap die ik vooruit zet is 5 stappen achteruit.
Nieuwe vrienden maken is er 10 verliezen als het kenbaar wordt welke aandoening wij hebben of iemand van ons slecht reageert.
Van velen op sociale media hoor ik ook niks meer, want telkens kiezen ze de kant van de grootste kleuters.
Dus wat baat het op te komen, of uit te komen voor een ziekte. Niks.
Reacties
Een reactie posten