laat mij gerust

Ik heb een alter die als zij verschijnt, mijn dochter beschouwt als haar beste vriendin. Is dat raar? Nee. Er zijn duizenden ouders die hun kinderen beschouwen als beste vriend of vriendin. Doe ik daar iets verkeerd mee, nee. Mijn dochter heeft er geen last van, ze heeft dit ook snel door en zegt zelfs dat het wel eens leuk is.
Soms denkt een alter dat ik nog een café of een winkel heb en kom ik uit op voorbereidingen voor deze zaken. Is dat erg? Nee. 
Soms vertrek ik zo maar ergens naartoe. Weet de betreffende alter wat hij of zij doet, ja. Weet ik het, nee. Is dat erg? Nee.
Tegen sommige mensen komt die alter tevoorschijn, bij anderen een andere. Is dat erg? Nee.
Soms wordt een alter boos over een gebeurtenis. Is dat erg? Nee.
Soms zal je het wel verdiend hebben dat ze boos zijn.
Is het voor iemand lastig dat ik met alters moet leven, ja, maar enkel voor mij. Niemand heeft er echt last van, enkel ik.
Dus echt laat me gerust als je de niet in gelooft. Ook al heb ik officiële diagnose. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Animator

Een vakantielief... Wat een discussie over een anekdote die 0,00000001 keer per groep animatoren voorkomt m/v/x van Dimitri Verhulst. Wat ik direct dacht was, wat een discussie over jongeren onder elkaar die misschien in leeftijd lid en animator/begeleiding soms maar een jaar schelen. Maximum 3 of 4 jaar, of je moet bij de heel jonge kinderen staan.  Maar ja animatoren op een vakantieoord dus, zowel in de zomer als de winter is het losser dan een andere plaats. Zeker in de zomer en met drank. Ik ben ooit begeleiding/animator geweest tijdens skivakanties, wij kregen dan bussen aan te Zillertal, elke 10 dagen een nieuwe lading. Meisjes en jongens van 16 jaar, sommigen 15 of net geen 17, wij waren jongens en meisjes die 17 waren of 18 waren of werden. Er waren wat 19 jarigen bij en soms ook een 20 jarige. Elke week was er wel iemand verliefd, werd daar op gereageerd, niet altijd. Maar we waren jong, dus soms gebeurde er wel eens iets. Ik zelf heb 1 keer een lief gehad die ik eigenlijk...
Meer lezen

met teveel

We zijn nog steeds met teveel... Persoonlijkheden, persoontje... En nog steeds boks ik als persoon tegen die persoontjes en bepalen ze mijn leven en dat van mijn omgeving. Ze hebben nu weer gezorgd dat ik mijn werk kwijt ben, ok de sfeer was niet goed meer, en dat dit redelijk impulsief werd opgelost. We trokken even Europa door met de auto. Tegen dat ik het zelf door had en weer mezelf werd zat ik al in Spanje met de auto, en was ik mijn werk kwijt. Ik weet dat het voor velen ongelooflijk ongeloofwaardig blijft, en iets om belachelijk te maken of zich druk in te maken. Maar als je ergens op hotel onder een andere naam staat, dan weet je dat je even niet jezelf was. Vanaf 4 november heb ik een nieuwe job, en kan ik hopelijk een paar jaar zonder triggers leven en ook mijn job, relaties eventueel enz behouden zonder dat iemand van de andere persoontjes er mee moeit. Dissociatie het blijft toch een ongezellig ding.
Meer lezen