mindfulness en hobby's

Ik kook en bak, wandel eindeloos aantallen kilometers. Ga skiën en probeer de loopdraad terug op te nemen. Ga fietsen als er tijd voor is.
Ik schrijf en probeer soms te tekenen waar dan het intern conflict meestal boven komt.
Ik speel met Lego en neem speciaal voor alters ketnetprogramma's op en knutsel al eens wat of puzzel.
Neem de zorg op van mijn kinderen en ga met hen naar hobby's.
Ik kan feestjes plannen voor mijn kinderen en hun vriendjes waar ze nog maanden over praten.
Ik brouw bier...
En nog is het gespreksonderwerp mindfulness...
Maar dan wel weer een voorstel van de soort waar er in mijn hoofd betogingen over ontstaan.
Yoga en dingen doen waar mijn alters en eigenlijk ik zelf het nut niet van inzien. Zen is misschien tof voor sommige behandelingen, maar bij mij geeft het conflict.
Net als onheus en oneerlijk behandeld en veroordeeld worden. We hebben gemerkt dat alles goed gaat, tot mensen bepaalde opmerkingen maken of dingen zeggen die kant noch wal raken.
Voor de rest doen we het prima. 
Mensen die express of onbewust express denken dat ze beter zijn daar hebben we het lastig mee.
Zowel irl als op sociale media gebeurt het en ja met zoveel volk in mijn hoofd is het des te moeilijker dingen los te laten.
Dat gaat niet zo gemakkelijk, al zijn er genoeg die met één denkpatroon al niks kunnen lossen en verder bomen op één ding dat hen stoort of wat hen dwars zit.
Ik ga het waarschijnlijk nooit duidelijk uitgelegd krijgen, maar ik heb niet enkel invloed van buitenaf maar ook intern gaat het soms tekeer.
We werken er nu elke dag aan en proberen één lijn te krijgen maar gedachten en denken is soms moeilijk te sturen en zal altijd een invloed hebben waarschijnlijk. We kunnen het enkel terug minderen of uitschakelen door de alters tevreden te stellen. En misschien moeten mensen die niks willen begrijpen en het verstand niet hebben me gewoon met rust laten en mss zal je dan zien dat ik best in het geheel een aardige jongen ben.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Den draad

even kwijt zijn in je leven. Het is wat als je weer weken van zijn kwijt bent en toch weer antwoorden moet geven op dingen die je zei of deed in het dagelijks leven. Uiteindelijk valt alles wel weer op zijn plaats en zijn er geen katjes verdronken. Maar het blijft toch een onaangename bijwerking van Dis, een onzichtbare ziekte die ik nooit echt zal uitgelegd krijgen aan andere personen of hoe ik dat beleef. Maar zoals een dichte vriend zei, beter één persoon met meer dan 15 vriendelijke persoonlijkheden in zich dan 1 onnozelaar of onnozele geit die je de kast opjaagt door hun gedrag of manier van zijn. Uiteindelijk komt dan alles bij ons wel weer op zijn plaats al vinden velen de wissels in denken en gedrag nogal eens wereldvreemd.
Meer lezen

met teveel

We zijn nog steeds met teveel... Persoonlijkheden, persoontje... En nog steeds boks ik als persoon tegen die persoontjes en bepalen ze mijn leven en dat van mijn omgeving. Ze hebben nu weer gezorgd dat ik mijn werk kwijt ben, ok de sfeer was niet goed meer, en dat dit redelijk impulsief werd opgelost. We trokken even Europa door met de auto. Tegen dat ik het zelf door had en weer mezelf werd zat ik al in Spanje met de auto, en was ik mijn werk kwijt. Ik weet dat het voor velen ongelooflijk ongeloofwaardig blijft, en iets om belachelijk te maken of zich druk in te maken. Maar als je ergens op hotel onder een andere naam staat, dan weet je dat je even niet jezelf was. Vanaf 4 november heb ik een nieuwe job, en kan ik hopelijk een paar jaar zonder triggers leven en ook mijn job, relaties eventueel enz behouden zonder dat iemand van de andere persoontjes er mee moeit. Dissociatie het blijft toch een ongezellig ding.
Meer lezen

laat mij gerust

Ik heb een alter die als zij verschijnt, mijn dochter beschouwt als haar beste vriendin. Is dat raar? Nee. Er zijn duizenden ouders die hun kinderen beschouwen als beste vriend of vriendin. Doe ik daar iets verkeerd mee, nee. Mijn dochter heeft er geen last van, ze heeft dit ook snel door en zegt zelfs dat het wel eens leuk is. Soms denkt een alter dat ik nog een café of een winkel heb en kom ik uit op voorbereidingen voor deze zaken. Is dat erg? Nee.  Soms vertrek ik zo maar ergens naartoe. Weet de betreffende alter wat hij of zij doet, ja. Weet ik het, nee. Is dat erg? Nee. Tegen sommige mensen komt die alter tevoorschijn, bij anderen een andere. Is dat erg? Nee. Soms wordt een alter boos over een gebeurtenis. Is dat erg? Nee. Soms zal je het wel verdiend hebben dat ze boos zijn. Is het voor iemand lastig dat ik met alters moet leven, ja, maar enkel voor mij. Niemand heeft er echt last van, enkel ik. Dus echt laat me gerust als je de niet in gelooft. Ook al heb ik officiële diagn...
Meer lezen