impact

Ik heb nieuw werk, al een tijdje.

Het is zwaar maar de moeite.

Ik werk met jongeren binnen een moeilijke thuissituatie, en vooral met jongeren die grensoverschrijdend gedrag en misbruik binnen de familiale sfeer ervaren.

Ik probeer door mijn eigen verleden van misbruik een impact te hebben en hen de hulp te bieden en tips te geven hoe daar mee om te gaan.

Hoe zij een impact kunnen hebben op de samenleving en hoe zij hun leven kunnen verderzetten.

Bijna elke dag of nacht ga ik werken, vol goede moed. En probeer ik hen een warme ervaring te geven binnen een leefgroep.

Er elke dag te staan.

Mijn impact was klein, eerder 0.

Heb door mijn openheid meer vrienden verloren dan gewonnen, op sociale media uitgespuwd door een impact te willen hebben die ik niet altijd even goed verwoorde.

Maar nu help ik een deel jongeren en dat werkt.

Ik ben al snel opgeklommen binnen het team als persoonlijk begeleider van een paar jongeren.

Het is heel zwaar werk, ook mijn dissociatieve stoornis helpt natuurlijk niet.

Maar mijn openheid wordt daar wel geapprecieerd, ook al getuig ik niet in een programma op tv om geloofd te worden.

Ik blijf het spijtig vinden dat ik dacht impact te hebben op sociale media maar dat dit net anders was, maar wel dat ik impact heb op jongeren en dat ik vandaag van mijn baas mocht horen dat sinds mijn komst jongeren positief benader en impact heb op hen op een heel korte tijd.

Toch blijf ik spijt hebben dat ik geen algemene impact had door mijn openheid.

Getuige is de stilte van anderen na mijn vertrek van sociale media.