Buiten de zone!! Split!! Dis de ziekte die ik steeds beter begrijp!!

Heb je ooit een pagina van een boek gelezen maar je valt in slaap en herinnert je niets van wat je net hebt gelezen? Rij je wel eens een bekende route om dan te beseffen dat je je niet de hele tijd op de weg hebt geconcentreerd? Dit is een soort van hoe het is om een ​​dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) te hebben. Het enige verschil bij mij is dat het de hele tijd gebeurt en op deze momenten neemt iemand anders het over.

Ik weet niet of je ooit de film "split" hebt gekeken waar de hoofdrolspeler worstelt met 24 alters?

In de climax van de film verandert Kevin (McAvoy) in "the Beast" een van zijn alters. Het beest heeft bovenmenselijke snelheid, kracht en behendigheid. Blijkbaar uniek voor zijn aandoening en doodt en verslindt ook mensen wat suggereert dat het menselijk lichaam zichzelf biologisch kan aanpassen om binnen een ​​gevaarlijk en psychopathisch alternatief te passen.

Hoewel de film vermakelijk is. Is het geen realistische weergave van DIS en kan het schade toebrengen aan mensen die met de echte aandoening leven. Een veel voorkomende misvatting over DIS is dat degene die het heeft niet 100% van de tijd "zichzelf" is. In feite kunnen begrippen als 'ik', 'mijzelf' of 'ik' behoorlijk lastige dingen zijn om te definiëren.

Ik leef met een posttraumatische stressstoornis (PTSD) een zware vorm van dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) en een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Alle drie zijn het moeilijke aandoeningen om mee te leven en maken het leven erg gecompliceerd voor mijzelf en mensen rondom mij. Door psychyotherapie heb ik strategieën geleerd om te leren omgaan met deze complexe aandoeningen al heb ik het nog steeds niet altijd onder controle.

Alternatieve persoonlijkheden, bekend als alters in dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) vormen een fundamenteel onderdeel van de stoornis. En hoewel de meeste mensen zich niet meer dan één identiteit kunnen voorstellen die binnen dezelfde persoon leeft is dat precies wat verandert. Mensen met alters noemen zichzelf vaak 'wij' vanwege de vele alters binnen één persoon.

Deze persoonlijkheidsstaten moeten elk hun eigen blijvende patroon hebben van waarnemen omgaan met en denken over de omgeving en het zelfbewustzijn. Deze persoonlijkheidsstaten kunnen worden gezien als alters. Bij veranderingen gaat het om duidelijke discontinuïteit in het gevoel van eigenwaarde en keuzevrijheid vergezeld van gerelateerde veranderingen in affectie  gedrag bewustzijn geheugen perceptie cognitief en / of sensorisch-motorisch functioneren.

DIS-alters kunnen verschillende fysieke effecten accenten herinneringen leeftijden namen functies geslachten en andere eigenschappen hebben. Gezamenlijk staan ​​alle alters samen bekend als het "systeem" in de dissociatieve identiteitsstoornis. De dissociatieve identiteitsstoornis verandert wie de uitvoerende macht over het lichaam heeft meestal bekend als 'de gastheer'. De gastheerpersoonlijkheid kan al dan niet de oorspronkelijke persoonlijkheid van het individu zijn.

Dissociatieve identiteitsstoorniswijzigingen zijn gewoonlijk van specifieke typen. De volgende zijn algemene DIS-alter-typen:

Alters voor kinderen en adolescenten - 

jonge alters worden vaak voor het eerst ontdekt in therapie en zijn het meest voorkomende type alter. Deze alters komen tevoorschijn om het misbruik aan te pakken dat de oorspronkelijke persoonlijkheid niet kon tolereren. Een DIS-wijziging kan een "klein" worden genoemd als de wijziging zeven jaar of jonger is.

Alters voor beschermer of redder - 

deze alters kunnen van elke leeftijd zijn en zijn gemaakt om de oorspronkelijke persoon te redden van ondraaglijke situaties. Deze DIS-alters zijn vaak taaier en moediger dan de oorspronkelijke persoonlijkheid.

Vervolgers- 

deze DIS-alters zijn gemodelleerd naar de misbruiker. Die Vervolgers creëren negatieve berichten die de oorspronkelijke identiteit de schuld geven van het misbruik en hen vertellen dat ze moeten sterven of ervoor moeten betalen. Vaak zal de gastheer reageren op deze negatieve berichten en zichzelf beschadigen of zelfs zelfmoord plegen. Dit is vaak het moment waarop de persoon voor het eerst kennis maakt met de geestelijke gezondheidszorg.

Dader - 

ook gemodelleerd naar de misbruiker, deze dissociatieve identiteitsstoornis richt hun vijandigheid naar buiten in plaats van naar binnen gericht op andere persoonlijkheden.

Wreker - 

deze dissociatieve identiteitsstoornis verandert de woede van de kindermishandeling en kan vergelding zoeken bij de misbruiker. Ze hebben de neiging de woede van het hele systeem te uiten en kunnen vijandig zijn.

Hoewel dit de gebruikelijke DIS-alter-typen zijn komen er ook andere alter-typen voor.

De moeilijkste aandoening voor mij om op dit moment te controleren is DIS. Met de hulp van mijn psychotherapeut zijn dit de methoden die we toepassen om te proberen mijn zeer moeilijke en alters te beheren.

Herkennen van de aard van mijn ziekte-

Ik ben een enkel heel individu met verschillende identiteiten. Elke afzonderlijke identiteit (of ‘alter’) is de mijne zelfs als ik voel dat ik er geen controle over heb. Door dit fundamentele feit te erkennen, krijg ik een gevoel van persoonlijke identiteit en kan ik leren omgaan met mijn toestand.

Vaststellen van de oorzaak-

DIS komt het meest voor bij vrouwen bij mannen is het minder voorkomend en houdt bijna altijd verband met trauma uit de kindertijd vaak in de vorm van brutaal en aanhoudend misbruik. Hoe pijnlijk en moeilijk het proces ook is het begrijpen van de oorzaak van mijn dissociatie kan me helpen genezen.

accepteren van mijn alters-

Anderen vertellen me dikwijls dat mijn alters niet bestaan dat ik ze zelf heb gemaakt. Tot op zekere hoogte is dit waar - het zijn aspecten van mijn eigen persoonlijkheid geen onafhankelijke mensen. In mijn leefwereld voelen deze alters heel echt aan. Voorlopig is het misschien het beste om hun schijnbare realiteit te erkennen en te leren omgaan met hun bestaan.

Ervaren en erkennen van geheugenverlies-

Omdat ik DIS heb kan ik twee soorten geheugenverlies hebben. Ten eerste ben ik misschien pijnlijke of traumatische levenservaringen vergeten of heb ze geblokkeerd.

Bedenk dat veel mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis nare ervaringen hadden als kinderen. Ten tweede kan ik geheugenverlies en een gevoel van "verloren tijd" ontwikkelen en dingen die ik deed of zei niet meer weten wanneer een van mijn alters mijn bewustzijn overneemt.

Weet dat je fuguetoestand kunt ervaren-

Omdat een van mijn alters het op elk moment kan overnemen kan het zijn dat ik weg van huis ben en niet zeker weet waar ik ben of hoe ik daar ben gekomen. Dit wordt een "dissociatieve fugue" genoemd.

Begrijp dat depressie vaak voorkomt bij mensen met DIS-

Omdat ik een dissociatieve identiteitsstoornis heb kan ik ook symptomen van depressie ervaren: verstoorde slaap en eetlust aanhoudend verdriet en in sommige gevallen zelfmoordgedachten.

Houd er rekening mee dat angst ook vaak voorkomt bij mensen met DIS-

Omdat ik een dissociatieve identiteitsstoornis heb kan ik ook symptomen van angst ervaren. Ik merk misschien dat ik me erg ongerust of in paniek voel soms zonder te begrijpen waarom en maak dan de domste beslissingen.

Zoek naar andere psychische symptomen-

Naast geheugenverlies fuga-toestanden, depressie en angst kan ik andere psychologische symptomen opmerken: stemmingswisselingen bijvoorbeeld en een gevoel van gevoelloosheid of onthechting van de werkelijkheid.

Letten op auditieve hallucinaties-

Mensen met DIS horen soms stemmen die kunnen huilen commentaar geven bekritiseren of bedreigen. Ik kan in het begin wel of niet begrijpen dat deze stemmen uit mijn hoofd komen.

Als ik al het bovenstaande begrijp kan ik DIS begrijpen en ermee leven en beseffen dat ik niet de enige ben in mijn ervaringen.

Verder over de film die ik zag.

Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders of de DSM-IV. Wordt DIS formeel erkend als een psychiatrische diagnose en moet de patiënt ten minste twee individuele identiteiten of persoonlijkheden tonen die routinematig de controle over het gedrag van het individu overnemen. Daarnaast is er ook geheugenverlies dat verder gaat dan normale vergeetachtigheid en elke alter kan een breed scala aan eigenschappen vertonen zoals fobieën of stemmingsstoornissen.

Uit een studie blijkt dat personen die men indentificeerde als DIS zeiden dat ze op een bepaald moment in hun leven te maken hadden gehad met misbruik. Robert T. Muller hoogleraar klinische psychologie aan de York University in Toronto die meer dan 20 jaar ervaring heeft met het werken met mensen met DIS legde uit hoe de twee met elkaar verbonden zijn.

"It's virtually unheard of that you have a client with multiple personality disorder who has not had significant attachment based trauma or psychological trauma such as abuse from an early care giver like a parent"

Verschillende onderzoeken hebben een verband gevonden tussen trauma uit de kindertijd en dissociatie zoals het werk van Bethany Brand die erkende dat er controverse was rond de stoornis en die onafhankelijke dossiers en politiedossiers bekeek. Ze ontdekte dat mensen met DIS routinematig ernstige kindertrauma's hadden en sindsdien is het onderzoek consistent geweest.

"Split" gaat enigszins in op het onderwerp kindermishandeling en legt uit dat Kevins persoonlijkheden zich begonnen te manifesteren om hem te helpen omgaan met een gewelddadige moeder met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS). Als horrorfilm slaagt het er echter niet in om DIS nauwkeurig weer te geven.

Mijn DIS verhaal

Ik kreeg pas dit jaar de diagnose DIS. Daarvoor had ik al wat diagnoses gekregen maar meestal werd het weggezet als een depressie of een vorm van autisme. Momenteel heb ik 10 alters, maar het kunnen er ook meer zijn. Het kunnen er vroeger zelfs meer geweest zijn. Uiteindelijk raakten die andere alters geïntegreerd in zijn persoonlijkheid of mengen ze zich met anderen of komen ineens terug opgedoken.

Nu zijn het alleen

ik

Nele mijn eerste lief

mijn oudere zus

De pastoor

Mijn neef

Mijn tante

Bartje een verzonnen persoon uit mijn kindertijd

Sara mijn ex vriendin

Ik zelf in de versie voor mijn 6 jaar

En ne gast waar ik geen naam op plak maar de hardnekkigste.

Voor mij is dissociatie een reis die begon met het geleidelijk verdwijnen van de werkelijkheid om dingen in de derde persoon te zien en uiteindelijk op te splitsen in andere afzonderlijke persoonlijkheden.

Ik kon soms niet voelen wat er met me gebeurde en soms had ik een buitenlichamelijke ervaring en verliet ik zelfs de kamer.

Later in mijn leven waren mijn dissociatieve episodes sterker bij gebrek aan een beter woord maar ik kon het niet plaatsen. Ik zou geheugenverlies krijgen en afhankelijk van de situatie zou ik me anders gedragen en zelfs andere namen gebruiken.

Ik denk dat het de dingen deed voelen alsof ze mij niet overkwamen.

Ik deed dit later blijkbaar onbewust en zonder dat ik er erg in had.

Bvb bij seks of na seks.

Tijdens stressmomenten zoals onder andere mijn trouw en mijn verhuis met een nieuwe vriendin.

Ik werd misbruikt toen hij ik jong was. Ik zat een groot deel van mijn jeugd alleen en werd seksueel en emotioneel misbruikt door 3 personen over een paar jaar mijn zus is gestorven voor mijn ogen en ik zorgde zowat een groot deel voor mijn zusje. Ik heb het gevoel dat ik waarschijnlijk nog niet alle herinneringen uit die tijd heb teruggekregen door dissociëren en dat nu pas duidelijk wordt hoe erg het allemaal is.

"Het voelt alsof ik naar een film kijk als ik me dingen herinner die ik deed toen ik in niet mezelf was."

Sommige herinneringen aan het misbruik zijn zelfs 'gespleten' op een manier dat ik alleen intense gevoelens als schaamte en angst herinner.

Al mijn alters zijn stuk voor stuk heel verschillende mensen en allemaal op verschillende tijdstippen verschenen. Velen van hen hebben herinneringen aan  het misbruik toen ik opgroeide en hebben verschillende herinneringen aan wat er met met mij is gebeurd.

Ik denk dat geen enkele alter enig verlangen heeft om één persoon te worden als dat zelfs al maar mogelijk is.

Ik geloof dat mijn alters misschien zijn verschenen als een manier om om te gaan met emotioneel en fysiek misbruik, evenals verwaarlozing en psychologische schade wat betekent dat er geen veilige ruimte was om naartoe te kruipen. Afsplitsing en dissociëren kan een verdedigingsmechanisme zijn.

Ik werk nu hard met de anderen om zelfbewust en medebewust te zijn "een staat waarin de ene persoon" uit staat. Maar de anderen zich ook bewust zijn van wat er gebeurt." Dus hoewel ik me misschien niet herinner dat ik als eerste persoon naar de winkel ben gegaan zouden de anderen zich bewust zijn van wat er gebeurdt als een gevoel van we gaan naar de winkel.

Ik hou nu een soort agenda en dagboek bij waar ik alles in plan voor de dag erna. Werken en zelfs eten. Om over niks discussie te krijgen of mijn alters de bovenhand te laten krijgen. Eentje is heel hardnekkig en krijg ik niet goed onder controle. Dat is ook diegene die zich komt bemoeien met elke beslissing en zit ook tussen mijn andere alters.

Hij beslist en overruled mijn beslissingen zonder dat ik het doorheb. Hij verzint ook dingen in mijn hoofd.

Ik heb nog een heel traject af te leggen.

Maar stilletjes komt denk ik alles goed.

En ik ben enkel een gevaar voor mezelf uiteindelijk en zeker niet zoals in de film.