Geheugenverlies en zoveel meer.

Niet meer weten wat je gezegd hebt.

Niets meer weten van een ganse dag.

Of van een uur een minuut geleden.

Buiten stappen en niet meer weten wat je ging doen.

Doelloos rondrijden.

Een email gestuurd hebben of een bericht en zelfs niet weten wat de inhoud was of waarom je het verstuurd had.

Ruzie krijgen over dingen die je niet meer weet.

Opeens in een winkel staan en dit totaal niet gepland hebben.

Of ergens staan en niet weten hoe je er bent geraakt.

Iets vertellen en achteraf moeten horen dat je dat verteld had in een andere toon of met een andere stem.

Afdwalen in een gesprek en al over iets anders beginnen.

Een gesprek niet horen.

In je hoofd ruzie hebben en diegene die het wint vertelt zijn versie of neemt het over.

Een discussie krijgen en blockeren.

Andere mensen zien die er niet zijn.

Iets geschreven hebben in een ander handschrift dan wat eigenlijk het jouwe is.

Je eigen gedachten niet meer volgen en het laten overnemen door gedachten die niet de jouwe zijn.

Gebeurtenissen herbeleven.

Gebeurtenissen die pas gebeurd zijn niet kunnen herinneren.

Stemmen in je hoofd die vertellen wat je moet doen.

Stemmen die vertellen dat je niet goed genoeg bent.

Stemmen die je vertellen dat je er beter niet meer zou zijn.

Stemmen die je vertellen dat alles je eigen schuld is.

Stemmen die vertellen dat jij diegene bent die mensen aangezet hebben tot iets.

Iemand doodgraag zien en het niet kunnen door alles wat hier boven staat.

Terwijl je elke dag dat wij de echte ik zijn en niet de hele bende die het overneemt die persoon keihard mist.

Maar deze persoon je gewoon haat en niet meer graag ziet.

Dit is mijn leven sinds een paar jaar elke dag.

En ik ga er kapot aan.

Elke keer moeten vechten tegen eigen gedachten die niet de mijne zijn.

Elke dag uitleggen of horen wat je gezegd hebt.

Wat ik nu doe is zoveel mogelijk opschrijven wat er gebeurt en wat ik nog moet doen.

Bij wie ik geweest ben en waar.

Ik probeer op te schrijven waarom ik daar geweest ben of moet zijn.

Iedereen schrijft hier ook dingen in die afwijken.

Of wanneer ik afwezig was in gedachten.

Ook mijn kinderen schrijven hier in.

Soms is het confronterend.

Soms is het lachen.

Ik had er veel dingen door kunnen redden en had nu waarschijnlijk gelukkig geweest of niet.

Wie weet.

Soms hoop ik dat diegene die ik het hardste heb pijn gedaan dit zou lezen.