stemmetjes

Het lukt de laatste weken minder om de bovenhand te houden. Er zijn weer wat coupes gepleegd en ook meer opeisen van tijd.
Discussies tussen alters onderling en gesprekken die ik liever niet hoor nemen soms de bovenhand en zorgen voor vermoeidheid.
En de vermoeidheid zorgt dan weer voor meer overnames. Het is gewoon druk verkeer in mijn kop.
De kantine is open.
Opstand tegen corona en al de regeltjes is ook al een discussie. Discussies met de kind alters over tv programma's, en het weg moffelen voor iedereen lukt niet echt meer sinds de kinderen groot zijn. Dus verdeel ik in momenten alleen die tijd in en kijken we kinderprogramma's.
De psycholoog heeft al de moeite om de alters boven te halen en ze stil te krijgen.
Terwijl is het gemis er ook weer, aangewakkerd door alters die mijn vriendin dan weer wel graag hadden. En 23 september komt er aan, dat is de dag van onze ontmoeting in het echt en begin van een stormachtige relatie van 4 jaar.
En ja ik mis ze zelf ook, zeker nu ik weet hoe ik ze moet intomen en weet van het alters bestaan. Wat ik al die jaren niet wist.
Het nieuwe schooljaar zorgt ook voor wat interne chaos. 
De kindalters willen ook wel eens naar school, en snappen niet dat mijn kinderen wel mogen gaan. Die discussie wordt zelfs 's nachts gevoerd. Waardoor ik zelf niet echt aan slaap toekom. Het is wel een voordeel dat ik het wat kan verdelen over de dag mijn slaapmomenten terwijl ik eigenlijk wakker ben.
Het is weer druk en het is effe een full-time job om controle te houden en tijd te verdelen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Den draad

even kwijt zijn in je leven. Het is wat als je weer weken van zijn kwijt bent en toch weer antwoorden moet geven op dingen die je zei of deed in het dagelijks leven. Uiteindelijk valt alles wel weer op zijn plaats en zijn er geen katjes verdronken. Maar het blijft toch een onaangename bijwerking van Dis, een onzichtbare ziekte die ik nooit echt zal uitgelegd krijgen aan andere personen of hoe ik dat beleef. Maar zoals een dichte vriend zei, beter één persoon met meer dan 15 vriendelijke persoonlijkheden in zich dan 1 onnozelaar of onnozele geit die je de kast opjaagt door hun gedrag of manier van zijn. Uiteindelijk komt dan alles bij ons wel weer op zijn plaats al vinden velen de wissels in denken en gedrag nogal eens wereldvreemd.
Meer lezen

met teveel

We zijn nog steeds met teveel... Persoonlijkheden, persoontje... En nog steeds boks ik als persoon tegen die persoontjes en bepalen ze mijn leven en dat van mijn omgeving. Ze hebben nu weer gezorgd dat ik mijn werk kwijt ben, ok de sfeer was niet goed meer, en dat dit redelijk impulsief werd opgelost. We trokken even Europa door met de auto. Tegen dat ik het zelf door had en weer mezelf werd zat ik al in Spanje met de auto, en was ik mijn werk kwijt. Ik weet dat het voor velen ongelooflijk ongeloofwaardig blijft, en iets om belachelijk te maken of zich druk in te maken. Maar als je ergens op hotel onder een andere naam staat, dan weet je dat je even niet jezelf was. Vanaf 4 november heb ik een nieuwe job, en kan ik hopelijk een paar jaar zonder triggers leven en ook mijn job, relaties eventueel enz behouden zonder dat iemand van de andere persoontjes er mee moeit. Dissociatie het blijft toch een ongezellig ding.
Meer lezen

laat mij gerust

Ik heb een alter die als zij verschijnt, mijn dochter beschouwt als haar beste vriendin. Is dat raar? Nee. Er zijn duizenden ouders die hun kinderen beschouwen als beste vriend of vriendin. Doe ik daar iets verkeerd mee, nee. Mijn dochter heeft er geen last van, ze heeft dit ook snel door en zegt zelfs dat het wel eens leuk is. Soms denkt een alter dat ik nog een café of een winkel heb en kom ik uit op voorbereidingen voor deze zaken. Is dat erg? Nee.  Soms vertrek ik zo maar ergens naartoe. Weet de betreffende alter wat hij of zij doet, ja. Weet ik het, nee. Is dat erg? Nee. Tegen sommige mensen komt die alter tevoorschijn, bij anderen een andere. Is dat erg? Nee. Soms wordt een alter boos over een gebeurtenis. Is dat erg? Nee. Soms zal je het wel verdiend hebben dat ze boos zijn. Is het voor iemand lastig dat ik met alters moet leven, ja, maar enkel voor mij. Niemand heeft er echt last van, enkel ik. Dus echt laat me gerust als je de niet in gelooft. Ook al heb ik officiële diagn...
Meer lezen