3 stuks voor de prijs van 1
Impulsief gedrag, het is mijn dagelijkse kost.
De diagnoses lopen door elkaar.
Borderline en dissociatieve persoonlijkheidsstoornis en bovenop de alter met alle symptomen van Gilles de la Tourette.
Neem alles in een blender, mijn verleden en alles wat er bij hoort en je krijgt mij.
Iemand die alles doet om tegen alles op te boksen. Alters en alle symptomen die er met gepaard gaan met vallen en opstaan en uiteindelijk veel sorry zeggen en dingen proberen op te lossen.
2 weken therapie brengt weer veel vordering boven, maar ook weer mijn worstelen met alles wat het heeft veroorzaakt. Mijn woede en onmacht die soms boven komt over mijn verleden en dingen die ik niet in de hand had, mijn switches die leegtes veroorzaakt hebben met gaten in mijn geheugen over wat er nu exact gebeurde of gezegd is.
*Ja ik blijf ze missen, ook al is het beter voor haar dat ze op haar pad is verder gegaan*
Door wat er in de wereld gebeurd en wat we niet leren, iedereen heeft het weer over al het moeten. En mij lukt dat even niet, ik duw weer iedereen rond mij weg. Relaties met vrienden lukken ook niet meer, ik voel weer veel leegte en veel verwarring in mij.
Alters die liefst op de achtergrond blijven daar houden, daar slaag ik al redelijk in, maar het blijft moeilijk. De laatste tijd komt, we zullen hem Gilles noemen, sterk naar voor. En het is geen gemakkelijke ook niet voor de mensen rond mij.
Maar blijkbaar werken de typische borderline symptomen ook niet echt mee. Al liggen de symptomen van dis blijkbaar sterk samenhangend. Het blijven alle twee moeilijk te verwerken diagnoses.
Hopelijk gaat de wereld weer niet volledig als van ouds werken met alle druk van vroeger, en worden dingen die het mij nu gemakkelijker maken behouden.
Maar ik vrees er voor.
Reacties
Een reactie posten