Kinderlijk gedrag? Eigenlijk ben ik nooit kind geweest.

Ik ben als kind gevormd in een persoon of beter persoontjes die het moeilijk heeft in de wereld te staan. Als kind was ik lief en empathis en kreeg er enkel ellende voor terug, en ben als hoofdpersoon nog altijd open en iemand die niet tegen onrecht en elke vorm van  negatief gedrag kan. Net omdat ik bewust en onbewust een hele grote rugzak meedraag.

Misbruik binnen de familie en ouders in depressie, fel pestgedrag op school en telkens stoten op vertrouwenspersonen die ook misbruik (letterlijk en figuurlijk) maakten van mijn zwakheid. Taken opnemen die ik in huis eigenlijk niet moest doen als kind. Mensen tegenkomen die je zwakte opmerken, en je er op pakken, het blijft een rode draad in mijn leven. Sommigen hebben daar een neus voor dat je anders in het leven staat.

Fantasie en een copingmechanisme heeft mij ooit gered en is nu mijn grootste drempel. Dus gaan we nog meer inzetten op traumabehandeling en te weten te komen wat er allemaal in mijn hoofd speelt. Ook al is dit jarenlang mild geweest, alles moet er uit om een normaal leven te kunnen hebben zonder obstakels.

Mijn hersenen hebben geleerd om situaties te ontwijken als kind, maar nu besef ik altijd wat een chaos dit als volwassene kan veroorzaken nu dit ook ingeschakeld wordt.

Elk individu is gevormd tussen mijn 3 jaar en mijn 14de, dus dat is 11 jaar aan een stuk persoontjes gevormd terwijl de hersenen eigenlijk andere dingen moesten opslagen. Persoontjes van verschillende leeftijden en denkwijzes.

Mijn ontwikkeling en delen in mijn kop worden heel anders gebruikt en soms maak ik daardoor grote fouten, soms zijn mijn reacties feller en soms valt mijn systeem gewoon uit. In sommige gevallen blijkt het nu gewoon een positief iets en worden taken gewoon overgenomen en is er harmonie tussen alters. Dus moet dat clubje de bovenhand in het systeem krijgen en dat is wat we nu gaan doen en hopelijk werkt dat.