Dis en elon

Ik weet, het boeit niemand. Een stoornis waar je kop noch staart aan krijgt. Veranderend gedrag, ander gedrag, anders denken, anders zijn.
Of je moet in de cluster van een grote groep vallen, autisme, adhd,... Ik ben gewoon onbegrijpelijk ergerlijk voor sommigen.

Zet het van u af dievopmerkingen, laat het van je afglijden.
Mijn vergadering en hoofd laat het soms niet toe.

In normale omstandigheden mss wel, maar sinds Elon Musk een soep maakt van twitter lukt me dat helemaal niet meer.
De termen in het gezicht gooiers zijn er teveel aan, de mensen die niet kunnen toegeven dat ze fout zijn door hun ego of standing op sociale media. Het horen bij een groepje.

Ik heb nog steeds nooit iemand uitgemaakt, niet gekleineerd, uitgelachen... Enkel gereageerd op mensen die dat wel deden.
Namen, je weet goed wie het zijn, en mensen blijven die volgen.
En dat is nu net het probleem waarom ik iets als twitter nooit meer leuk zal vinden.
Mensen die ik niet wil zien of volgen krijg ik nu constant onder mijn neus.
Ik kan dat niet meer, het is zo al moeilijk genoeg voor mij, de leven met iets wat volgens mijn psycholoog zwaar om dragen is.

Ik overleef elke dag, en dat er ooit met mijn microblogs gelachen is dat is nog niet zo erg. Maar dat mensen het opnemen voor dat volk. Terwijl ik die meermaals tegen volk tekeer zag gaan, om een prul. 
Ik draag geen prul, net als velen waar die zich ook tegen keren.
Geen lief vinden is geen drama mensen, of een opmerking van één persoon op je gefilterde selfie, of dat je een jaar niet kon gaan skiën of je auto een jaar te laat geleverd is.
Sommigen weten gewoon niet wat ze zeggen, en nee ik heb het niet over trollen. Maar volk dat eigenlijk te lomp is om me druk in te maken, maar door omstandigheden die ik niet in de hand had als kind en nu niet onder controle krijg moet beslissen met iets re stoppen wat ik leuk vind/vond. Nee niet verslaafd, ik kan gerust zonder, jaren of maanden of altijd. 
Het is gewoon triest dat dingen gebeurd zijn naar mij toe, die ik nu dankzij een multi miljonair nooit meer normaal zal kunnen doen.
Spijtig.
Daarom moet ik iedereen ontvolgen om die domme mensen die jullie blijven volgen niet meer te moeten zien. Mensen die niet verder kijken dan zichzelf.
Ik probeer veel dingen te begrijpen, sommige opmerkingen van anderen te plaatsen. Waarom ze in dm komen zagen om me dan met de grond gelijk te maken, zelfs contact zoeken irl of via Whatsapp en me dan te laten vallen als een blok. Of zelfs te roepen en tieren zonder dat er ooit iets gezegd is door mij tegen hen.
Ik probeer te overleven, en soms moet dat drastisch.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Den draad

laat mij gerust

trailrunner