kind

Soms zijn mijn reacties naar andere mensen toe bizar, hilarisch en volledig niet wat men verwacht.
Dat is zowel in mijn dagelijkse omgang met mensen als op sociale media.
Een kinderlijke reactie soms, eerlijk en rechtuit.
Iets wat velen niet kunnen vatten, men verwacht geen eerlijkheid meer maar hashtags en phoid enz....
Kinderlijke reacties naar mij toe, waar iemand in mij dan op reageert.
Hoe oud?
De psycholoog probeert er een leeftijd op te kleven, maar het is jong. Ongeveer 3 jaar tot een 17 jaar waar zeker 9 alters in zitten van deze leeftijdscategorieën en dan zijn het vooral "volwassenen" en mezelf.
Waarvan 4 delen of persoontjes mijn dagelijks functioneren soms overnemen of verderzetten.
Het is vooral niet te snappen dat mensen die de uitleg kregen wat het is net de meest onnozele reacties geven in het echte leven.
Dat dit op sociale media gebeurd heb ik al grootendeels van mij af kunnen zetten, al blijft het wel altijd moeilijk om te zien dat mensen me daar links laten liggen of mee stappen in het onbegrip van idioten.
Het blijft moeilijk om het uitgelegd te krijgen en mensen te doen begrijpen dat je nooit op iemand zomaar kwaad of lastig bent. Niemand van mijn alters zoekt iemand ooit zelf op of daagt die personen uit. Je kan nogmaals enkel ruzie met alters krijgen als je ze zelf aanleiding geeft.
Je kan me ook niet helpen, zeker niet omdat je denkt dat je goed met mij gepraat hebt. Je weet soms nog niet eens of het tegen mij was. En de meesten willen gewoon hun gelijk halen.
Het is gewoon moeilijk om het te snappen, dat weet ik. Maar waarom willen er toch altijd doen alsof ik aanleiding geef tot en me wegsteek achter een ziekte.
Ik ben dat beu.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Den draad

even kwijt zijn in je leven. Het is wat als je weer weken van zijn kwijt bent en toch weer antwoorden moet geven op dingen die je zei of deed in het dagelijks leven. Uiteindelijk valt alles wel weer op zijn plaats en zijn er geen katjes verdronken. Maar het blijft toch een onaangename bijwerking van Dis, een onzichtbare ziekte die ik nooit echt zal uitgelegd krijgen aan andere personen of hoe ik dat beleef. Maar zoals een dichte vriend zei, beter één persoon met meer dan 15 vriendelijke persoonlijkheden in zich dan 1 onnozelaar of onnozele geit die je de kast opjaagt door hun gedrag of manier van zijn. Uiteindelijk komt dan alles bij ons wel weer op zijn plaats al vinden velen de wissels in denken en gedrag nogal eens wereldvreemd.
Meer lezen

met teveel

We zijn nog steeds met teveel... Persoonlijkheden, persoontje... En nog steeds boks ik als persoon tegen die persoontjes en bepalen ze mijn leven en dat van mijn omgeving. Ze hebben nu weer gezorgd dat ik mijn werk kwijt ben, ok de sfeer was niet goed meer, en dat dit redelijk impulsief werd opgelost. We trokken even Europa door met de auto. Tegen dat ik het zelf door had en weer mezelf werd zat ik al in Spanje met de auto, en was ik mijn werk kwijt. Ik weet dat het voor velen ongelooflijk ongeloofwaardig blijft, en iets om belachelijk te maken of zich druk in te maken. Maar als je ergens op hotel onder een andere naam staat, dan weet je dat je even niet jezelf was. Vanaf 4 november heb ik een nieuwe job, en kan ik hopelijk een paar jaar zonder triggers leven en ook mijn job, relaties eventueel enz behouden zonder dat iemand van de andere persoontjes er mee moeit. Dissociatie het blijft toch een ongezellig ding.
Meer lezen

laat mij gerust

Ik heb een alter die als zij verschijnt, mijn dochter beschouwt als haar beste vriendin. Is dat raar? Nee. Er zijn duizenden ouders die hun kinderen beschouwen als beste vriend of vriendin. Doe ik daar iets verkeerd mee, nee. Mijn dochter heeft er geen last van, ze heeft dit ook snel door en zegt zelfs dat het wel eens leuk is. Soms denkt een alter dat ik nog een café of een winkel heb en kom ik uit op voorbereidingen voor deze zaken. Is dat erg? Nee.  Soms vertrek ik zo maar ergens naartoe. Weet de betreffende alter wat hij of zij doet, ja. Weet ik het, nee. Is dat erg? Nee. Tegen sommige mensen komt die alter tevoorschijn, bij anderen een andere. Is dat erg? Nee. Soms wordt een alter boos over een gebeurtenis. Is dat erg? Nee. Soms zal je het wel verdiend hebben dat ze boos zijn. Is het voor iemand lastig dat ik met alters moet leven, ja, maar enkel voor mij. Niemand heeft er echt last van, enkel ik. Dus echt laat me gerust als je de niet in gelooft. Ook al heb ik officiële diagn...
Meer lezen