Posts

Paus

Kerkleiders, geestelijken... dat 80% homoseksuele daden stelt zal mij worst wezen, ieder zijn leven. Maar wat mij irriteert aan de kerk is hun macht over mensen en dan vooral kinderen. Als ex slachtoffer van de katholieke kerk word ik er ziek van dat deze nog steeds niets heeft gedaan aan misbruik binnen de kerk of er tenminste paal en perk aan probeert te stellen. Liever zou ik heel de instelling kerk wereldwijd zien verdwijnen, ik was daarom echt blij dat deze rond de pot draaiende paus verdween. Nu kan het enkel nog slechter, want het kan nog erger en conservatiever worden natuurlijk. En misschien wel zo een vies mannetje aan de macht die later blijkt niet met zijn pootjes van kindjes kon blijven, die de vrouw als nog minder ziet dan een huisdier,... Ik snap gelovigen niet, en zeker niet omdat er niks boven ons bestaat en al zeker niet omdat ze net staan voor slechte dingen. Vrouwen mogen niks, abortus mag niet, kindermisbruik,... Om dan nog te zwijgen over hun verleden. Ik hoop nu ...
Een reactie posten
Meer lezen

laat mij gerust

Ik heb een alter die als zij verschijnt, mijn dochter beschouwt als haar beste vriendin. Is dat raar? Nee. Er zijn duizenden ouders die hun kinderen beschouwen als beste vriend of vriendin. Doe ik daar iets verkeerd mee, nee. Mijn dochter heeft er geen last van, ze heeft dit ook snel door en zegt zelfs dat het wel eens leuk is. Soms denkt een alter dat ik nog een café of een winkel heb en kom ik uit op voorbereidingen voor deze zaken. Is dat erg? Nee.  Soms vertrek ik zo maar ergens naartoe. Weet de betreffende alter wat hij of zij doet, ja. Weet ik het, nee. Is dat erg? Nee. Tegen sommige mensen komt die alter tevoorschijn, bij anderen een andere. Is dat erg? Nee. Soms wordt een alter boos over een gebeurtenis. Is dat erg? Nee. Soms zal je het wel verdiend hebben dat ze boos zijn. Is het voor iemand lastig dat ik met alters moet leven, ja, maar enkel voor mij. Niemand heeft er echt last van, enkel ik. Dus echt laat me gerust als je de niet in gelooft. Ook al heb ik officiële diagn...
Een reactie posten
Meer lezen

lomp gedrag.

Waarom zijn het steeds dezelfde personen die opduiken om mensen op sociale media aan te pakken die mentale, fysieke of geldproblemen hebben en hier over durven praten. Ik merk het zo dikwijls en er zit een lijn in. Achteraf kunnen ze er blijkbaar nooit tegen dat je hen terug aanpakt. Is dit jaloers zijn, is dat slecht neergekomen zijn na een val uit de wieg? Is dat bekrompenheid?  Meestal vinden ze elkaar ook en versterkt hun gedrag. En verzamelen zo een ganse groep meelopers rond zich want de enkeling staat nooit zo sterk als hun. Ik blijf het de meest zielige kant van sociale media vinden, zeker omdat ze zelf meestal heel veel drama kunnen maken. Zelf zit mijn hoofd nu weer op volle toeren te draaien wat ik zou kunnen mis gezegd hebben, en kom tot de conclusie dat lomp negeren het beste is.
Een reactie posten
Meer lezen

onbegrip en het gevoel alleen te staan op deze harde wereld door een stoornis...

Hoe voelt iemand zich die als kind jaren misbruikt is en aangerand, als iemand tegen hem zegt dat hij een pedofiel is als hij iets schrijft over zijn kinderen? Hoe voelt iemand zich die nog nooit iemand gestalkt heeft, of nog nooit iemand iets gestuurd heeft dat ongepast is. Maar zelf wel jaren gestalkt is door een zotte klant uit zijn café. En nadat zijn nog levende misbruiker en tevens neef zijn enkelband kwijt was en zich niet aan de voorwaarden hield, en aan de deur stond. En dan zomaar uit het niks stalker wordt genoemd. Echt tot nu toe, nog steeds niet weet waarom. Maar wel nu al paar keer stalker werd genoemd. Hoe voelt iemand zich die konijnen verzorgt en opvangt voor iemand die ook kippen en andere huisdieren red uit erbarmelijke toestanden. En daarvan met pijn in het hart soms een diertje echt moet laten gaan. Maar er tientallen red, en terug handtam een andere thuis kan geven. Maar dan een moordenaar genoemd wordt. Hoe voelt iemand zich die elke dag gewoon uitlegt wat zijn s...
Een reactie posten
Meer lezen

impact

Ik heb nieuw werk, al een tijdje. Het is zwaar maar de moeite. Ik werk met jongeren binnen een moeilijke thuissituatie, en vooral met jongeren die grensoverschrijdend gedrag en misbruik binnen de familiale sfeer ervaren. Ik probeer door mijn eigen verleden van misbruik een impact te hebben en hen de hulp te bieden en tips te geven hoe daar mee om te gaan. Hoe zij een impact kunnen hebben op de samenleving en hoe zij hun leven kunnen verderzetten. Bijna elke dag of nacht ga ik werken, vol goede moed. En probeer ik hen een warme ervaring te geven binnen een leefgroep. Er elke dag te staan. Mijn impact was klein, eerder 0. Heb door mijn openheid meer vrienden verloren dan gewonnen, op sociale media uitgespuwd door een impact te willen hebben die ik niet altijd even goed verwoorde. Maar nu help ik een deel jongeren en dat werkt. Ik ben al snel opgeklommen binnen het team als persoonlijk begeleider van een paar jongeren. Het is heel zwaar werk, ook mijn dissociatieve stoornis helpt natuurli...
Een reactie posten
Meer lezen

Kinderlijk gedrag? Eigenlijk ben ik nooit kind geweest.

Ik ben als kind gevormd in een persoon of beter persoontjes die het moeilijk heeft in de wereld te staan. Als kind was ik lief en empathis en kreeg er enkel ellende voor terug, en ben als hoofdpersoon nog altijd open en iemand die niet tegen onrecht en elke vorm van  negatief gedrag kan. Net omdat ik bewust en onbewust een hele grote rugzak meedraag. Misbruik binnen de familie en ouders in depressie, fel pestgedrag op school en telkens stoten op vertrouwenspersonen die ook misbruik (letterlijk en figuurlijk) maakten van mijn zwakheid. Taken opnemen die ik in huis eigenlijk niet moest doen als kind. Mensen tegenkomen die je zwakte opmerken, en je er op pakken, het blijft een rode draad in mijn leven. Sommigen hebben daar een neus voor dat je anders in het leven staat. Fantasie en een copingmechanisme heeft mij ooit gered en is nu mijn grootste drempel. Dus gaan we nog meer inzetten op traumabehandeling en te weten te komen wat er allemaal in mijn hoofd speelt. Ook al is dit jarenlan...
Een reactie posten
Meer lezen

Hoe overleef ik elke dag met 20 persoontjes en een dagboek/journal

Elke dag is voor mij wakker worden als mezelf, of als iemand anders. Het is een wondere wereld waar ik in vertoef. Steeds word ik beter en beter in mezelf zijn of worden door de dag, en dat dankzij een strikt management. Elke dag schrijven we op wat ik heb gedaan, wie er op bezoek is geweest, of iemand anders schrijft het op. Daar zetten we bij of het contact goed of slecht ging. En soms ook wat er gezegd is. Ik schrijf al onze afspraken van de dag er in, en daarbij hoeveel tijd we nodig hebben om daar te geraken. We vullen in welke taken we hebben, en ook welke taken al volbracht zijn, soms gaan we als het mis loopt 2 keer voor dezelfde boodschappen, en dat willen we vermijden. Dit doen vooral de "ogenschijnlijk normaal functionerende alters" de ONP's, zij nemen taken op zich afwisselend. Het verklaart ook, waarom dingen gebeuren zonder dat ik als host (lichaam) niet altijd weet wat er gebeurd is. Ze willen geen controleverlies en loodsen mij door de dag. Ze zijn vooral ...
Een reactie posten
Meer lezen